کد مطلب:94558 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
[صفحه 358] علی (ع) به زشتی غیبت و عیبجوئی و بدگوئی، اشاره می فرمود و سپس چهار انگشت خویش را راست در حد فاصل میان گوشه چشم و كنار گوش نهاد و گفت: آنچه چشم می بیند، حقیقت است و آنچه بگوش میرسد در آن جای تردید است میان دیده حقیقت نگر و گوش تردید شنو، تنها پهنای چهار انگشت فاصله است ای مردم، آنكس كه دانست برادر دینی اش در ایمان و اعتقاد، راسخ و در گفتار و كردار نیكو، صادق است، شایسته نیست كه گوش به گفتار عیبجویانه ای كه در غیبت او میگویند دهد آگاه باشید كه چه بسا تیر كمانكش، به هدف نمی خورد و به خطا از كمان میرهد. اما هر گفتاری را ثمری است و اثری. حیرت انگیز نیست اگر گوینده بسبب بدگوئی و عیبجوئی، كارش به هلاكت كشیده شود. خداوند شنوای گفتار هر گوینده ایست. آگاه باشید كه میان دیده حقیقت نگر و گوش تردید شنو، تنها چهار انگشت فاصله است
صفحه 358.